Ik ben 3,5 jaar geleden vanuit werknemerschap mijn eigen bedrijf begonnen. In de aanloop naar dat moment voelde ik dat die bewuste baan niet meer bij me paste. Ik startte destijds in juni als ondernemer. Dit terwijl de branche waarbinnen ik me wilde manifesteren het werk in juni, juli en augustus zo goed als stil ligt. En als dan ook nog niemand precies weet wie je bent en wat je doet, wie gunt je dan dat telefoontje? Crisis nummer 1.
Dat eerste telefoontje kwam dan ook pas in oktober. Vanaf dat moment kon ik daadwerkelijk van betekenis zijn met de kennis die ik in huis had. Ik ben een BTW specialist en wist bijzonder goed waar ik het over had. Ik begaf me op een voor mij comfortabel en veilig gebied. Toch overviel mij, op een onbewaakt moment, het besef dat ik nog 30 jaar op de arbeidsmarkt te gaan had. Wacht eens even, wil ik mij nog 30 jaar bezighouden met BTW? NO WAY. Maar wat dan wel? Crisis nummer 2.
Dat ik op BTW gebied zo goed wist waar het over ging was natuurlijk fijn. Maar hoe fijn is dat nog als je daarnaast eigenlijk niet goed weet waar je eigen toekomst over gaat? Toen de impact van dat besef ietwat was neergedaald, besloot ik mezelf ruimte te geven om precies dáár over na te denken. Wat worden mijn nieuwe stappen?
Ik begon met nadenken over wat mij op dat punt in mijn leven en mijn carrière had gebracht. Hoe kwam het dat ik deed wat ik deed? Na verloop van tijd werd duidelijk dat keuzes vaak worden beïnvloed door de omgeving waarin je opgroeit. De belangrijkste les die ik dan ook in deze periode van reflectie leerde, was dat er voor mij niets belangrijkers bestaat dan het mogen kiezen in vrijheid. Ondertussen liep mijn eigen bedrijf gewoon door. De aha momenten en paniek van het toch geld moeten verdienen wisselden elkaar vrolijk af.
Langzamerhand vielen de puzzelstukjes in elkaar. Ik herontdekte de kracht van het creatieve denken en was vastberaden me hierop te gaan richten. Volledig losgekoppeld van de financiële wereld ga ik nu training geven in creatief denken.
